Rwanda: getuigen

Circles of Hope: het voortdurende werk om genocidale trauma's in Rwanda te helen​

Thérèse Uwitonze, een Rwandese klinisch psycholoog en traumaspecialist, en Roshi Barbara Wegmüller, een van de oprichters van de Zen Peacemaker Order in Europe uit Spiegel, Zwitserland , ontmoetten elkaar tijdens de Zen Peacemakers Rwanda Bearing Witness Retreat in 2014. Hieronder volgt Barbara’s verslag van hun ontmoeting en vriendschap, gevolgd door het rapport ontwikkeld door Thérèse en haar collega Nsengiyumva Joseph, waarin het ongelooflijke werk wordt beschreven dat Thérèse en Nsengiyumva konden doen in de sectoren Ruhashya, Rwaniro en Kinazi van het Huye-district in Rwanda met de steun van de Zen Peacemakers uit Zwitserland.

Direct na onze aankomst en nadat we ons in onze hotelkamer hadden geïnstalleerd, stelde Roshi Genro ons voor aan Thérèse Uwitonze. Mijn man, Roland, is de deelnemer-dokter bij de Bearing Witness Retreats in Auschwitz, en bekleedde deze functie in Rwanda.

Thérèse, zo werd ons verteld, is een psychotherapeut die gespecialiseerd is in de behandeling van trauma. Ze werd vergezeld door een vriend, een vrouwelijke psycholoog. Met zijn vieren verzamelden we ons rond een tafeltje op de schaduwrijke veranda. Het was vrijdagmiddag, drie dagen voor de start van de Retreat.

In ons gesprek beschreef Thérèse hoe de slachtoffers, en ook de daders, nog steeds zwaar getraumatiseerd zijn. Ze legde uit hoe belangrijk het is dat de arts en de teamleiders van de Retreat weten hoe Rwanda met de situatie omgaat. Ze vertelde ons dat behandelingen meestal medicamenteuze therapie waren en dat deze snel werden toegediend om te voorkomen dat meer mensen er last van hadden.

In de eerste uren van onze aankomst luisterden we naar Thérèse terwijl ze ons verslag deed van het onpeilbare lijden dat haar mensen doormaakten en van haar ongelooflijke werk dat zich inzet om deze mensen te helpen hun leven het hoofd te bieden en te leven. Toen we naar haar luisterden terwijl ze vertelde over het werk van de Circle op verschillende plaatsen, met verschillende bevolkingsgroepen, voelden we veel respect voor Therese’s werk.

“Weet je,” zei ze in dit eerste gesprek, “iedereen in het land is getroffen door wat hier is gebeurd, we hebben allemaal genezing nodig.”

Tijdens de Retreat leerden we elkaar beter kennen en ik kon constateren dat Thérèse zeer competent was wanneer haar hulp nodig was.

Roland en ik leerden los te laten wat we leerden over traumatherapie in ons collectief, deze plek en de hoeveelheid verdriet was enorm en zichtbaar in de ogen van zowel de overlevenden als de bestendigers. We leerden er gewoon te zijn en met een open hart te luisteren.

Aan het einde van de retraite hebben we enkele uren gesproken over raadskringen. Thérèse vertelde ons over haar kringen van verzoening, en ik sprak over mijn uitgebreide ervaring met kringen in de Zen Peacemaker-traditie en gaf haar een overzicht van onze instrumenten. We bespraken de potentiële kracht van raadspraktijken, of vredeskring zoals Therese het noemt, als een transformerende en genezende kracht voor het trauma dat als gevolg van de genocide in de Rwandese psyche is ingebed. Toen Bernie voorstelde om Thérèse te steunen na de retraite, stemde ik daar gelukkig mee in. Thérèse en ik houden regelmatig contact via e-mail. Ik heb haar een beschrijving van onze tools gestuurd en ze houdt me op de hoogte van haar werk in de kringen. Doorlopende financiële steun van de Peacemaker Community Switzerland helpt Thérèse haar werk te behouden en uit te breiden.

–Roshi Barbara Wegmüller

Therese Uwitonze, klinisch psycholoog
Nsengiyumva Joseph, maatschappelijk werker
Partnerorganisatie: Zen Peacemaker Order, Suisse
Verantwoordelijke: Barbara Wegmüller

Tijdsbestek: april 2012 – december 2016

Achtergrond

Ruhashya-groep: Op 25 april 2012 herdachten mensen uit de Ruhashya- en Rwaniro-sectoren en hun vrienden in Ruhashya de genocide die in 1994 op de Tutsi’s werd gepleegd. Tijdens die 18e herdenking namen mensen deel aan de ceremonies, maar het was voor ongeveer 30 mensen moeilijk om deel te nemen omdat ze ernstige psychologische crises doormaakten op basis van de traumatische gebeurtenissen die ze tijdens de genocide hadden ondergaan (velen waren bijvoorbeeld aan het huilen, hallucineren, ervoeren flashbacks en extreem geagiteerd voelen). Veel mensen, vooral vrouwen, moesten tijdens en na de ceremonies in het Ruhashya Health Center worden verzorgd.

Op 23 juni 2012 begon groepstherapie in het Ruhashya Health Center om tegemoet te komen aan de behoeften van mensen die lijden aan een posttraumatische stressstoornis als gevolg van de genocide.

Kinazi-groep: Op 28 april 2014 herdachten mensen uit de Kinazi-sector en hun vrienden op de Songa-herdenkingsplaats ook de genocide die in 1994 tegen de Tutsi’s werd gepleegd. Tijdens deze 20e herdenking werden 32 PTSS-gevallen geregistreerd. Net als bij Ruhashya waren veel van degenen uit Kinazi die aan PTSS leden, vrouwen. Na de ceremonies breidde de Mental Health Dignity Foundation haar diensten uit om overlevenden te helpen de symptomen van PTSS te overwinnen. Op 4 september 2014 is de groepstherapie gestart in de Kinazi sector.

Algemene doelstelling van geestelijke gezondheid Waardigheid Stichting Interventie

Bijdragen aan psychologisch evenwicht en sociale cohesie richting ontwikkeling.

Specifieke doelen

62 mensen werden getraind in geestelijke gezondheid en PTSS van zowel de Ruhashya- als de Kinazi-groep.

  • Normaliseer de symptomen van PTSD
  • Mensen informeren over PTSS en de gevolgen ervan
  • Behandel PTSS in groepen
  • Het uiten van negatieve en positieve emoties vergemakkelijken
  • Herstel en herleer de sociale menselijke waarden die tijdens de genocide in 1994 zijn vernietigd, een proces dat persoonlijke en nationale ontwikkeling zal vergemakkelijken
  • Mensen in de gemeenschap opleiden tot beoefenaars van de geestelijke gezondheidszorg
  • Uitdaging stigma gericht op overlevenden van PTSS
  • Pleitbezorger voor de behoeften van overlevenden, ook wel bekend als “PTSS-gevallen”
  • Verbind geestelijke gezondheid en ontwikkeling

Begunstigden

Mensen die lijden aan PTSS in de districten Ruhashya, Rwaniro en Kinazi, naast jongeren die transgenerationele trauma’s ervaren uit de districten Nyaruguru en Huye.

benaderingen

Om de doelstellingen te bereiken, werkten we op de volgende manieren:

  • Mensen voorlichten over algemene geestelijke gezondheid naast PTSS in het bijzonder
  • PTSS in groep behandelen door middel van vredescirkels en ontspanningsoefeningen
  • Transgenerationeel trauma voorkomen
  • Opkomen voor de behoeften van de Kinazi- en Ruhashya-groepen
  • Jaarlijks psychologisch ingrijpen tijdens herdenking genocide tegen Tutsi
  • Succesverhalen verzamelen

Psycho-educatie en het faciliteren van de groep

Nadat we toestemming hadden gekregen van onze klanten, gaven we de Ruhashya- en Kinazi-groepsleden informatie over geestelijke gezondheid (inclusief definities van geestelijke gezondheid, symptomen, grondoorzaken en behandeling van psychische stoornissen, en de definitie van PTSS). We hebben toen groepstherapie gefaciliteerd; de primaire benadering die we bij groepstherapie gebruikten, was het format van de vredescirkel waarin we cliënten toestonden hun negatieve of positieve emoties over hun verhalen te uiten en ontspanningsoefeningen te doen. We faciliteerden de vredescirkel gedurende 3 uur tweemaandelijks.

We respecteerden de volgende richtlijnen van de vredescirkel (zoals uiteengezet door Zen Peacemakers):

  1. Spreek vanuit het hart
  2. Luister vanuit het hart
  3. Spreken spontaan
  4. Spreek slank

Transgenerationeel trauma bij jongeren voorkomen

Er is weinig kennis over geestelijke gezondheid op middelbare scholen. Bovendien kunnen in de Rwandese samenleving veel gevallen van PTSS worden waargenomen, zowel bij volwassenen als bij jongeren, als gevolg van de genocide van 1994 op de Tutsi’s. Elk jaar houdt elke school een herdenking voor de doden op hun school. Tijdens deze herdenkingen ervaren veel mensen emotionele crises, waarbij hun PTSS-symptomen dramatisch opflakkeren. MHDF heeft de kennis over deze zaken vergroot om het begrip te vergemakkelijken; studenten, ouders en docenten werden geïnformeerd over geestelijke gezondheid, PTSS, conflicten en hun onderlinge samenhang. Als onderdeel van dit programma maakten 98 getrainde vrijwilligers gebruik van de beschikbare middelen voor zelfevaluatie en zelftransformatie en ondersteunden ze hun leeftijdsgenoten tijdens de herdenkingsperiode op school.

Economische empowerment: bananenplantageproject

Een persoon heeft twee aspecten: een psychologisch aspect en een fysiek aspect. Beide aspecten moeten behouden blijven. Na het psychisch herstel van de leden van de Ruhashya- en Kinazi-groep wilden zij economisch ondersteund worden. In samenwerking met een maatschappelijk werker hebben we de bijeenkomsten geleid om hun behoeften en hun oplossingen te beoordelen (met behulp van de probleemboom en de oplossingsboom). Door middel van deze oefeningen ontwierpen we een bananenplantageproject voor de Ruhashya-groep en een slachthuisproject voor de Kinazi-groep. Tot nu toe gaf het Huye-district 5.600.000 frw om het bananenplantageproject te ondersteunen. We wachten op donoren van slachthuisprojecten (we hebben 9077500Frw nodig) voor de Kinazi-groep.

Succesverhalen: in de woorden van deelnemers aan het programma

NB: De succesverhalen van begunstigden werden verzameld uit het veld (Ruhashya- en Kinazi-groepen). Ze waren in de Kinyarwanda-taal en in het Engels vertaald door MHDF. Vanwege vertrouwelijkheidsproblemen gebruiken we letters in plaats van de namen.

  • Mijn naam is A, ik ben 39 jaar oud uit de Ruhashya-sector, Gatovu-cel. Ik was geïsoleerd. Ik ging vaak naar het psychiatrisch ziekenhuis /CARAES Butare om behandeld te worden, maar de situatie veranderde niet. Mensen noemden me dwaas. Toen ik de Ruhashya-groep betrad die door MHDF was opgericht om trauma’s te helen, veranderde de situatie. We leerden verschillende ontspanningsoefeningen, woonden veel sessies van gefaciliteerde vredeskringen bij en ondergingen training over trauma en conflicten om onszelf fysiek en psychisch te helpen. Nu ben ik hersteld en kom ik tussenbeide in de periode waarin we de genocide herdenken. Ik help de PTSS-gevallen.
  • Mijn naam is B, ik ben 52 jaar oud. Voordat ik een MHDF-teamlid werd, was mijn leven vol angst, huilen en wanhoop. Na het gebruik van ontspanningsoefeningen die ik heb geleerd, gaat het nu goed met mij en werk ik ook aan het voorkomen van psychische stoornissen bij anderen; Ik ben in staat om anderen te helpen.
  • Mijn naam is C, ik ben 54 jaar oud. Voordat ik in het team van MHDF kwam, was mijn leven alleen maar woede en overal rondlopen zonder met iemand te praten. Nu gaat het goed met me omdat MHDF me veel ontspanningsoefeningen heeft geleerd en ik gebruik ze om mezelf te behandelen en psychische stoornissen te voorkomen.
  • Mijn naam is D, ik ben 38 jaar oud uit de Ruhashya-sector, Mara-cel. Voordat ik bij het MHDF-team kwam, was mijn leven alleen maar huilen en rennen naar de weg. Vaak ging ik naar het psychiatrisch ziekenhuis (CARAES) en mensen noemden me dwaas, maar nu voel ik me goed omdat MHDF me verschillende ontspanningsoefeningen heeft geleerd en we ontmoeten elkaar elke maand om positieve en negatieve emoties te delen (we hebben tot nu toe 50 sessies gehad). nu). Ik voel me enorm hersteld.
  • Mijn naam is E, ik ben lid van het Ruhashya-team dat in 2012 door MHDF is opgericht en de groep is erg belangrijk voor mij. Voordat ik naar MHDF kwam, was mijn leven alleen maar om dag en nacht te huilen, terwijl ik dacht aan mijn kinderen die stierven tijdens de genocide tegen Tutsi. Maar na te zijn getraind en begeleid door MHDF, ben ik hersteld van die symptomen. Mijn doel is om sterk te zijn en te blijven leven.
  • Mijn naam is F. Voordat ik naar het Ruhashya-team van MHDF kwam, was mijn leven alleen maar rennen naar de heuvels, huilend en vechtend. Na 50 sessies psychologische interventie te hebben bijgewoond (met behulp van vredescirkel en ontspanningsoefeningen), is de situatie nu goed en ga ik na de behandeling om met het dagelijkse leven.
  • Ik ben G. Ik ben sinds 9 april 2014 lid van de Kinazi-groep. Voordat ik bij deze groep kwam, werd ik tijdens de herdenkingsperiode van de genocide op Tutsi’s door trauma’s aangewakkerd door mijn emotionele crises. Na 19 sessies psychologische interventie (ontspanningsoefeningen en vredescirkel) te hebben bijgewoond, was het nu gestopt. Ik ben niet alleen; Ik vond familieleden in de groep die voor mij zorgen en vice versa. We behandelen anderen die hetzelfde probleem hebben. Bedankt!
  • Ik ben H en ik ben lid van de Kinazi-groep. Deze groep heeft me veel geholpen, want voordat ik erin ging, was ik altijd alleen. Ik was nooit gelukkig en ik had altijd last van hoofdpijn. Als ik nu hoofdpijn heb, doe ik de ontspanningsoefeningen die we hebben geleerd en word genezen. Ook ben ik nu niet alleen; Ik heb vrienden om me heen.
  • Ik ben ik en ik had de symptomen van een trauma. De Kinazi-groep nodigde me uit om met hen mee te doen in vredeskringen waar we onze ervaring delen om psychisch lijden te behandelen. Na 19 begeleidingssessies in de Kinazi-groep te hebben bijgewoond, voel ik me ontspannen.
  • Ik ben J, een leerling van St Paul Kibeho. Voordat ik de training kreeg, kon ik de herdenkingsplaats niet betreden vanwege angst en duizeligheid. Ik had onvoldoende kennis over hoe ik voor mezelf moest zorgen. Na deze training over het verband tussen conflict en trauma kan ik zonder problemen instappen en ook andere klasgenoten helpen die soortgelijke problemen hebben. Ik heb van deze training ontspanningsoefeningen opgedaan om mezelf en anderen te helpen. Bijvoorbeeld tijdens de 22e herdenking van genocide in de Kibeho-sector, vroeg een kind me om haar te vergezellen omdat ze de herdenkingsplaats wilde bezoeken en ze vertelde me dat het haar eerste keer was dat ze daar binnenkwam. Ik pakte haar arm en we gingen naar binnen en bezochten verschillende kamers. Na een bezoek kwamen we zonder problemen samen terug. Ze bedankte me voor mijn hulp, want voorheen vond ze geen persoon om haar te vergezellen.

Conclusie

Het MHDF-project werd gekenmerkt door verschillende activiteiten, die allemaal bijdroegen aan de bevordering van de geestelijke gezondheid en de zorg voor de psychische stoornis, posttraumatische stressstoornis. Nadat we het project op scholen en in de gemeenschap hebben uitgevoerd en positieve resultaten hebben gezien, willen we dit project graag uitbreiden naar andere sectoren van de districten Huye, Nyaruguru en Gisagara. Dit zou kunnen helpen om dezelfde positieve resultaten te behalen in andere scholen en gemeenschappen en leiden tot een betere manier om psychische stoornissen te voorkomen en zorg te verlenen aan patiënten op scholen en in de gemeenschap.

2014 Zen Peacemakers die getuige zijn van retraite

Muziek door Morley, Foto’s door Aleksandra Kwiatkowska

Zen Peacemakers International Journal